"Kinderen zijn immers geen mini-volwassenen"

Wie is Marjolein Rietbergen en waar houd je je in het dagelijks leven mee bezig?
Sinds 1983, hetgeen soms voelt als gisteren en soms als de oudheid, ben ik werkzaam als jeugd- en familierecht advocaat in Rotterdam (per 1 juni 2022 is Marjolein gestopt als advocaat en is nu werkzaam als kinderrechter bij de rechtbank Amsterdam - red.).

Tijdens die lange periode woonde en werkte ik overigens wel ruim tien jaar in het buitenland (Hong Kong, Ierland en USA) waar ik in allerlei jeugd(recht)projecten betrokken was. Sinds 2011 ben ik naast mijn Rotterdamse advocatenpraktijk ook als kinderrechter-Plv bij de rechtbank Amsterdam actief.

Door de jaren heen ben ik met plezier veel en vaak betrokken geweest bij diverse congressen, cursussen en ga zo maar door over jeugd(zorg). Artikel 3 van het IVRK is voor mij nog elke dag de drijfveer om aan de slag te zijn.

Je bent advocaat binnen het (jeugd)strafrecht en (jeugd)familierecht. Welke rol zie jij, naast natuurlijk het vertegenwoordigen van een cliënt, weggelegd voor advocaten in het Jeugdrecht? Hebben zij bijvoorbeeld een extra verantwoordelijkheid aangezien het gaat om jonge cliënten?
Zondermeer hebben kinderen, die immers geen mini-volwassenen zijn, een speciaal op hen gerichte (rechts)bijstand nodig. Daar ben ik altijd heel helder in, tegen “iedereen”. Ik ga uit van de basisgedachte: “hoe zou jij handelen als het om jouw kind zou gaan, of hoe zou jij het vinden wanneer jij het betrokken kind zou zijn”. Zo denk ik en zo werk ik.

De Gedragscode Personen-en Familierecht is voor mij dus bepaald geen dode letter. Kinderen zijn -daarvan ben ik overtuigd- gebaat bij oplossingen, bij rust en duidelijkheid, bij “vrede in de tent”, bij ouders/verzorgers die in ieder geval op enigszins normale wijze met elkaar communiceren, die het kind centraal stellen maar bijvoorbeeld ook met een 6 thuis in plaats van een 9 op een andere plek….. Advocaten horen naar mijn stellige overtuiging in die lijn de belangen van kinderen te behartigen, dus bijvoorbeeld niet als procestijgers nog meer de strijd oppoken. Het is overigens mijn ervaring dat uiteindelijk praktisch alle ouders/verzorgers, net als hun kinderen, daar uiteindelijk ook het meest geholpen èn blij mee zijn….

Is er volgens jou in de afgelopen jaren veel veranderd binnen het jeugdrecht en in de manier hoe we met jeugdigen omgaan binnen het rechtsstelsel?
Zeker, door de jaren heen zie je verschuivingen. Uiteraard met name de transitie, maar ook de nadrukkelijke aandacht voor participatie van kinderen.

Je bent één van onze docenten van de Specialisatieopleiding Jeugdrecht en gaat onder andere in op de vraag Wat maakt een advocaat tot een goede jeugdrechtadvocaat. Kun je hier een tipje van de sluier oplichten?
Zoals ik in de cursus elke keer weer aangeef bij dit onderdeel: “de goede jeugdrechtadvocaat” bestaat volgens mij niet. Goede betrokken jeugdrechtadvocaten kennen de sociale kaart, kennen de Gedragscode Personen- en Familierecht en handelen daarnaar.

Je hebt al wat jaren ervaring binnen het jeugdrecht en familierecht. Is er een tip vanuit de praktijk die je kunt delen met de jongere generatie advocaten?
Hahaha, inderdaad “al wat jaren”. Inmiddels is “bijna iedereen” jonger dan ik 😊 Mijn belangrijkste tip heb ik hierboven meteen al gegeven: laat artikel 3 IVRK leven, beschouw kinderen niet als “casus” of “winnen/verliezen” maar als de toekomst van onze maatschappij: hoe beter we voor hen zorgen, net zoals we (als het goed is) zorgen voor onze eigen kinderen, hoe meer we hen (en hun ouders/verzorgers) leren dat normaal overleg enzovoorts tot beter resultaat leidt, hoe meer we kunnen beschikken over een goede Kinder- en Jeugdbescherming……des te meer zorgen we in feite voor onszelf en onze maatschappij. Wanneer je wilt “procestijgeren” ga dan vooral andere rechtsgebieden exploreren! Ook goed.

Marjolein levert een bijdrage aan